(druga połowa XIX wieku)

Różne tendencje w sztuce XIX wieku rozwijające się od lat 30. nawiązujące do dawnych stylów i epok, a szczególnie do gotyku, renesansu, baroku, i rokoka. Naśladowano często wierne formy rokokowe, ale nie była to imitacja tego stylu, gdyż np. meble wyraźnie róźniły się ogólną formą, rysunkiem, proporcjami, detalami i ornamentami od swoich pierwowzorów. Meble obijano kolorowymi tkaninami, często wzorowanymi na ornamentach, a siedzenie i oparcie miękko wyściełano i pikowano; w połowie XIX wieku tapicerka stała się ważnym elementem mebli a szczególnie w stylu, który nastał w tym czasie we Francji (Drugiego Cesarstwa styl); w latach 1840-1860 rozpowszechnł się neogotyk, a miedzy 1860-1880 neorenesans, który najbardziej pompatyczną formę uzyskał w meblarstwie w Niemczech. Pod koniec wieku naśladowano prawie wszystkie ważniejsze style, czasami łącząc je w jednym dziele.

Źródło: "Słownik Terminologiczny Mebli", Izydor Grzeluk, Wydawnictwo Naukowe PWN

Poniżej meble eklektyczne jakie u nas gościły: